مجتبی دستمالچیان، رئیس اتحادیه نساجی استان یزد در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در یزد اظهار داشت: یکی از مشکلاتی که امروز صنعت نساجی با آن روبه‌رو است تأمین مواد اولیه است، هر روز با افزایش قیمت مواد اولیه روبه‌رو هستیم درحالی که پایه اصلی مواد اولیه، مواد پتروشیمی و نفتی تولید داخل کشور است.
وی مشکل دیگر را پنبه دانست و گفت: امسال قیمت جهانی پنبه افزایش یافت و منابع خارجی که پنبه را می‌فروختند امسال ریسندگی زدند و در حال تولید نخ هستند و پنبه را نمی‌فروشند به همین دلیل مشکل جدی در تأمین پنبه به عنوان مواد اولیه داریم.
رئیس اتحادیه نساجی استان یزد با اشاره به اینکه روزگاری ایران در تولید پنبه خودکفا بود، بیان کرد: چون تولید پنبه ارزش تولیدی برای کشاورزان نداشته در حال حاضر تولید این محصول رها شده و کشاورزان به سراغ تولید محصولاتی رفتند که ارزش مالی داشته باشد بنابراین مقدار تولیدی ِ پنبه داخل به هیچ وجه کفاف بازار داخل را نمی‌دهد و ما نیاز به واردات از سایر کشورها داریم.
وی گفت: نیاز هست که در این مورد برنامه‌ریزی‌های دقیق شود چراکه در بسیاری کشورها تولید پنبه جز کشت استراتژیک است و در ایران با توجه به کارخانه‌های ریسندگی زیادی که داریم و مصرف هم داریم کشت پنبه می‌تواند بسیار کمک‌ساز باشد ولی ما در حال حاضر زیاد کشت پنبه نداریم و کارخانه‌های پنبه پاک‌کنی که داریم به روز و با کیفیت نیستند تا بتوانند پنبه مرغوب را به دست مصرف‌کننده برسانند.
دستمالچیان در بحث تولید، بازسازی دستگاه‌ها را ضروری دانست و گفت: کارخانه‌ها نیاز دارند دستگاه‌ها را نوسازی و بروز کنند تا محصولی با کیفیت تولید کنند و این امر به حمایتی از جانب دولت نیاز دارد تا با دادن وام‌هایی به تولیدکنندگان آن‌ها را حمایت کنند که با توجه به کاهش ارزش ریال و افزایش قیمت دلار این امر کار سختی است.
دستمالچیان بیان کرد: کل کشورهای توسعه یافته برای اینکه در مسیر توسعه یافتگی قرار بگیرند و اقتصاد رو به جلو داشته باشند به صنعت نساجی رو آوردند و به توسعه رسیدند ولی اینکه چرا در ایران این صنعت مورد کم توجهی و کم لطفی قرار گرفته جای سؤال است در حالی که اگر درصد کمی از حمایت‌هایی که از سایر صنایع می‌شود از این صنعت می‌شد هم اشتغال خوبی رقم می‌خورد و هم بسیاری از مشکلات را حل می‌کرد.
وی با اشاره به اینکه صنعت نساجی با صنعت مواد غذایی یکی از نیازهای بشر است، بیان کرد: با توجه به مزایای بالایی که این صنعت دارد ما نتنها نتوانستیم به صادرات برسیم بلکه وارد چرخه واردات شدیم در حالی که با همین صنعت می‌توانیم اول بازار خودمان را تأمین کنیم و بعد صادرات و ارزآوری برای کشور داشته باشیم، این صنعت تنها نیازمند نگاه ویژه‌ای از سوی مسئولان است.